• Bij een VPI is het van groot belang dat er EERST voldoende diagnostiek, bloed-, weefsel- en punctaat-kweken, ingezet worden en er een behandelplan is, alvorens er met empirische breedspectrum antibiotica gestart wordt omdat, (1) gevoeligheid van de kweek wordt zeer beperkt onder antibiotica; (2) bij een open verbinding (fistel) tussen de prothese en een gekoloniseerde tractus (bijv. tr. digestivus) ontstaat uitselectie van resistentere bacteriën en gisten, wat de vervolgbehandeling aanzienlijk kan compliceren.

• Alleen bij een (hemodynamisch instabiele) septische patiënt dienen de empirische antibiotica zo spoedig mogelijk gestart te worden na afname van bloedkweken.

• Cave: Indien patiënt gekoloniseerd is met bijzonder resistente Gram-negatieve staven (bijv. ESBL) of met MRSA of andere resistente micro-organismen, waaronder Pseudomonas aeruginosa, dient de empirische therapie aangepast te worden i.o.m. de dienstdoende arts-microbioloog. Bij positief worden van de bloedkweken, punctaat- of weefselkweken zal contact opgenomen worden om antibiotica te versmallen of juist anderszins aan te passen.

•De gevonden soort bacteriën zijn afhankelijk van de locatie van de prothese. Thoracale vaatprothese: met name stafylokokken incl. S. aureus en andere huidflora; abdominale vaatprothese en liesprotheses: met name darmflora maar ook S. aureus; andere perifere protheses: vaker huidbacteriën, maar ook gram-negatieven bij (onder)benen.

•Voor de duur van de antibiotische behandeling zie regionaal  AB protocol Vaatprothese infecties (zie: voor uitgebreide document)

•Zie verder regionaal Antibiotica protocol Vaatprothese infecties (zie: voor uitgebreide document)